اگر بودی

غمت را با دلم تقسیم می کردم اگر بودی

 

به جز روی تو را تحریم می کردم اگر بودی

 

دلم را می شناسی چون فقط سرمایه ام این است

 

دو دستی به شما تقدیم می کردم اگر بودی

 

به دنیا آمدم وقتی که دیدم روی و لبخندت

 

من آنرا مبداء تقویم می کردم اگر بودی

 

اگر یک بار دیگر باز گردی من همان کاری

 

که می دانند و می دانیم می کردم اگر بودی

 

شباهت با خودت داری نه با این ماه ِ هر جایی

 

خودم را با خودت تنظیم می کردم اگر بودی

***

تو در قلبم بزرگی ....آن چنان که روزها هر صبح

 

سلام اصلا....فقط تعظیم می کردم اگر بودی

شعر

 ما کار و دکان و پیشه را سوخته ایم

   شعر و غزل و دوبیتی آموخته ایم

   در عشق که او جان و دل و دیدۀ ماست

   جان و دل و دیده هر سه را سوخته ایم 

   .

   .

   اگر امشب هم از حوالی دلم گذشتی

   آهسته رد شو

   غم را با هزار بدبختی خوابانده ام  

   .

   .

   گاه این نازک دلم ، یاد رویت میکند

   گاه با دیدار گل ، یاد بویت میکند

   گاه با دلواپسی ، در کنار پنجره 

   از هزاران قاصدک پرس و جویت میکند 

  .

  .

  زندگی تکرار فرداهای ماست / میرسد روزی که فردا نیستیم

  آنچه میماند فقط نقش نکوست / نقش ها می ماند و ما نیستیم . . .

 

گفتی که مرا دوست نداری گله ای نیست

  بین من و عشق تو ولی فاصله ای نیست

  گفتم که کمی صبر کن و گوش به من کن

  گفتی که نه باید بروم حوصله ای نیست

  پرواز عجب عادت خوبیست

  ولی حیف تو رفتی و دیگر اثر از چلچله ای نیست

  گفتی که کمی فکر خودم باشم

  وآن وقت جز عشق تو در خاطر من مشغلهای نیست

  رفتی تو خدا پشت و پناهت

  به سلامت بگذار بسوزند دل من مساله ای نیست ...