هر سال این روزها البته از نظر سال قمری حال و هوای خاصی بین خانواده ها حاکم می شود. احترام و حرمت مادر در خانواده افزایش می یابد و فشار ناشی از مشکلات خانه وکارهای روزانه از دوش مادر کاسته می شود.
نمی دانم در سال فقط همین چند روز با مادران مهربان هستیم و بعضا با گل و شیرینی ازآنها یاد می کنیم و متوجه شخصی به نام مادر می شویم. غافل از آن که در دوران کودکی اگر چند لحظه او را نمی دیدیم، با گریه های کودکانه ی خود بهانه ی او را می گرفتیم و شبها آغوش او بود که کودک بی قرارش را تسکین می داد. چه بسا برخی از مشکلات که امروزه در زندگی شخصی ما روی می دهد نتیجه ی بی توجهی و کم مهری به والدین است. بی مورد نیست که می گویند: همانا هر مصیبت و ناکامی به انسان وارد می شود، به دلیل گناهان و اشتباهات گذشته ی اوست. چه خوب بود نه فقط به بهانه ی مناسبت ها، بلکه در تمام ایام سال و در هر خوشی و ناخوشی روزگار، از مادرانمان و نیکی به آنها غافل نشویم به سان آن که او هم روزی درخوشی و ناخوشی خود از رسیدگی ومحبت به فرزندش غافل نشد. به قول قدیمی ها: از هر دست که بدهی ازهمان دست پس می گیری، و بدانیم هر خوبی از جانب ما به والدین برسد روزی به وسیله ی فرزندانمان به خود ما باز می گردد. امیدوارم این بار قبل از اینکه یک هفته و یا یک ماه از روز مادر بگذرد، تنها با یک جمله از وی و زحماتش تشکر کنیم.
